Coquitlam Public Library

بار?دن از ناگهان, عل?رضا خالو کاکا??

per

بار?دن از ناگهان

electronic resource

dictionaries

عل?رضا خالو کاکا??

ح?ن نبرد انقلاب?، پ?وسته عواطف? به منصه ظهور م???رسند که فرصت پرداختن به آن?ها ن?ست؛ از دعا? بدرقه مادر? گرفته، تا سفره ?? نان ?و پن?ر که برا? رزمنده آزاد? فراهم م???شود، تا دانه ?? که دست? برا? گنجشکان م???پاشد؛ قبل از ا?نکه گلوله ?? قلب او را از هم بپاشاند لحظات? هستند؛ لحظات? نادر و معصوم؛ لحظات? که چشمان?خون? جلاد و نگاه? ها? چوب? نامحرم، آن را نم? ??ب?نند؛ لحظات? که در رژه زنج?ر ها و تاز?انه ها گم م??? شوند. شعر مقاومت، ا?ن لحظات را از ز?ر غبار فراموش? نجات م???دهد و آن?ها را از خلوت خاطرات آفر?نندگان و ناظران آن ?ها ب?رون م??کشد و با قلم، بر انگاره?? سپ?د کاغذ م???سپارد تا وجدان? ها? حساس انسان?، آن را در حال و آ?نده در?ابند. شعر مقاومت ـ با ا?ن تعر?ف ـ ب?ان لحظات و صداها? گذرا و فراموش شده است. سوژه ها? شعر مقاومت، بس?ار متنوع و پردامنه اند و عواطف ناب و گسترده ?? را در برم? گ?رند؛ سوژه? ها و عواطف? که شاعر مقاومت، ?ا عاجز از ب?ان تمام? آنهاست، ?ا فرصت تصو?ر آنها را ندارد ز?را خود درمتن آتش است و جزئ? از جر?ان متلاطم مبارزه. *** آر?، برا? سرودن شعر مقاومت، با?د جزئ? از مقاومت بود و به بهتر کلام، ?عن? خود در خلق حماسه شرکت کرد. تنها داشتن دست? از دور بر آتش کاف? ن?ست. در زمانه ?? که شقاوت عر?ان، در خ?ابان? ها تنوره م???کشد، سخن گفتن از درختان به تعب?ر ز?با? برشت «جنا?ت» است. برا? ا?نکه در ا?ن جنا?ت دست نداشته باش?م با?د، نه حت? دوشادوش که پ?شاپ?ش خلق، نقش پ?شاهنگ ا?فا کرد و پا? در کوره گدازان نبرد انقلاب? نهاد. امروز اگر شاعر مقاومت نتواند ?ا فرصت ن?ابد در کوران نبرد به خلق سروده ?? بنش?ند؛ ?ا حت? خود ن?ز مانند ب?شمار سپ?داران آفتاب نوش، گ?سو به شنگرف خون خو?ش شستشو کند اما به ?ق?ن، شعر و سرا?ش ادامه خواهد ?افت. هنر، احساس و وجدان انسان? نخواهند مرد. د?دگان هوش?ار هم?شه ب?دارند. فانوس قلب ?ها پ?وسته فروزان م??? ماند. ماه باز بسا در شب? ها?? که ما ن?ست?م خواهد تافت و در ادامه طلوع خورش?د ترد?د ن?ست. ما چه باش?م، چه نه، زندگ? تدوام ن?رومند خود را پ? خواهد گرفت. مهم چگونه ز?ستن است. ه?چ لحظه ?? از لحظات انسان نخواهد مرد؛ اگر ا?ن گونه بود ما اکنون نبا?د واپس?ن گفته ها? حماس? بابک را م? ن?وش?د?م. تار?خ به?خوب? لحظه لحظه صحنه عاشورا را ثبت کرده است. جهان، هم?ن ما و ح?طه کوچک پ?رامون ما ن?ست. خاک? که خون مظلومان را م???نوشد، درخت? که ر?شه در خاک خون آلود دوانده و هوا?? که بو? آن را استشمام م?کند، دست به دست هم م???دهند و سخن م??گو?ند. ه?چ خون به?ناحق ر?خته ?? ن?ست که خاک بتواند کتمانش کند.به راست? گل?ها پژواک دائم? کدام واقع?ت و حق?قت اند؟ جان سخن در ا?نجاست، آنکه با?د زبان گل?ها را در?ابد و به پژواک سخن خون به ناحق ر?خته در آن گوش ببندد، شاعر مقاومت است. او درخت را فقط درخت نم??ب?ند. در درخت فر?اد ها? مرتعش اجساد بر دار آونگ و پ?ام واپس?ن چشمانش ان را م??ب?ند. اگر نب?ند ?ا جلو? د?دن خود را بگ?رد و بارقه ها? عاص? شعر را در خود دفن کند، مصداق همان گفته برشت خواهد بود. از ا?ن رو مسؤل?ت شاعر مقاومت بس?ار خط?ر و تع??ن کننده است. او اگر د?ده? ها و شن?ده? ها? خود را منعکس نکند، داور? ت?زب?ن زمانه نخواهدش بخشود